Οι πυξίδες αποπροσανατολίζονται στο βορρά

Νότες καπνού, σταγόνες αλκοόλ μετά βοτάνων,
αρχαίοι σκανδιναβικοί βρυχηθμοί
και η διέγερση αποθεώνεται.
Διπολική ζωή με μνηστήρες να καραδοκούν.
Αγέρωχος ο κατακτητής, τρυφερός ο ιππότης.
Και τότε φθάνει η γνώριμη στιγμή του διλήμματος
«Όμοιος ομοίωι αεί πελάζει» ή όχι;
Ο νικητής τα παίρνει Όλα.
Με διακινδύνευση της υπόληψης.

Ποιος από εσάς νοιάζεται για τις φήμες;
Όλοι οι δήθεν αστοί, όμως, τις ορέγονται!
Γεμίζουν τις βρώμικες ψυχές τους.
Μια ικανοποίηση της στιγμής.
Απογυμνώνουν κάθε εναπομείναν αίσθημα
και το τυλίγουν με κακεντρέχεια.
Με ευσπλαχνία - κατ' επίφαση.
Ο ανασφαλής θ' ασχοληθεί. Ο σώφρων γιατί;
Αίσθημα που πηγάζει από την αριστοτελική κοινωνικότητα.

Το ευτυχές εν τέλει ποιο είναι;
Κάποιο το βρίσκουν. Εγώ (;) Εσύ;
Οι πρόσκαιρες εξορμήσεις ή
η αέναη πραγματικότητα;
Άμα προσθέσεις τις μεμονωμένες
διάσπαρτες στιγμές,
θα σχηματίσεις μια ζωή.
Αυτό μας δίνει ζωή.

Κράτα πάντοτε τις αναμνήσεις
για να ξέρεις τι θ' αναζητήσεις
μέσα στο παγερό μέλλον.
Άναψε πυρκαγιές στα σωθικά σου
με αείμνηστες απόκρυφες και μη
ενέργειες. Αντιδράσεις, δράσεις. Δράσε.
Από τη φλόγα αυτή θα εκκολαφθεί
το αληθινό σου είναι.

Μεσάνυχτα στο πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
Ο βασιλίσκος απελευθερώθηκε
και μαρμάρωσε τις τρεμάμενες ψυχές.
Πανεπιστήμονες όλοι σας;
Δεν ξέρετε, όμως, τίποτα.