Ίαση η απόδραση

Σαν φιλμ φωτογραφικής περνούν στα μάτια εικόνες

συναισθηματικά φορτισμένες.

Χαράζονται αιχμηρά

οι ρομαντικά μακάβριες καταστάσεις

που μάλλον βρίθουν υπερρεαλισμού.

Δεν είναι πιστευτές.

Αιώνια το μέσα βασανίζουν.

Η αγάπη, εντούτοις, τον πόνο καταπραΰνει.

Η δική της. Η αιωνόβια.

Επανατοποθέτηση στα επίγεια.

Το ανοιχτό κουτί της Πανδώρας

απελευθέρωσε λαίλαπα επώδυνα καυστική.

Άργησε.

Έσβησε.

Ο ακανθώδης θάμνος επλήχθη από ξηρασία.

Ουδεμία υγρασία από δάκρυα για αναγέννηση.

Δρυΐδες μονάχα στη σκέψη εμμένουν,

καθώς βελανίδια λόγους εκσφενδονίζουν.

Η φύση; Απρόβλεπτη.

Τι επιφυλάσσει; Μαγικό.

Γοητεία από το διαφορετικό.

Αναπόφευκτη επιστροφή στην αφετηρία.

Διχασμένος όντας.

Πολλάκις ανάλογα ζητήματα σκεπτόμενος.

Ριψοκίνδυνο πνεύμα που πήρε την πρωτοβουλία.

Πληγώθηκε;

-        -  Σε ωθώ, βρες κουράγιο.

-        -  Πληθώρα οι ικανότητές σου.

-        -  Δε σε θέλω. Θέλω εμάς. Στάσου καλώς.

Άδοξοι διάλογοι μάταια τελειώνουν.

Αστεία ή ελπιδοφόρα η αίσθηση

πως στο πρόσωπό του απευθύνονται (;)

Η ποίηση γνωρίζει τα πάντα.

Χαμένοι στο πλήθος των διαπραγματεύσεων,

Στα αρώματα της Ανατολής,

Στην αγέρωχη στάση του Βορρά,

Στο μοντερνισμό της Δύσης,

Στην προσήνεια του Νότου.

Εκεί όπου οι ήπειροι ενώνονται,

η επαφή γεννιέται.

Τεχνοκρατική και θερμή  η ημέρα,

ρευστή και υγρή η νύχτα.

Λησμονείς; Αμφίβολο.

Απέριττη η συνειδητοποίηση

ότι τω όντι υφίσταται η

άγνοια για το αύριο.

     

 (Turkey, 2013)