Ένα κλειδί του σολ για τις καρδιές μας

Κάθε σου φωνήεν
ένα σκίρτημα στον πνεύμονα
και κόβεται η ανάσα.

Εισπνέω κουράγιο και πυγμή
στο πούρο που κρατάμε.

Υποκρισία η χλιδή,
όταν συνουσιάζεται η τέχνη.

Στα σκοτάδια θα σε ανταμώσω πάλι,
'κει που ο λόγος περισσεύει
και πάλλεται η γλώσσα
στους ρυθμούς της μηχανικής οκτάβας.

Οι πολύτιμοι λίθοι σου
φωσφορίζουν από τη λάμψη μας.