Κι εκεί που σε τυλίγει μια μελαγχολία.
αντιδράς - γράφοντας ένα ποίημα.
Το γνωρίζεις' δεν είναι η λύση,
μολαταύτα ικανοποιεί τη λήθη.
Βλέπεις τους άλλους γύρω να γελούν,
ακατάπαυστα να μιλούν,
υποκριτικά να χαμογελούν.
Δεν είναι ειλικρινείς.Κρύβουν τον πόνο.
Απολαμβάνουν την Ημέρα(;)
"Άδραξε την Ημέρα"
Τούτο έχουν στο μυαλό - προσωρινά τουλάχιστον.
Αναζητούν διόδους να απαλύνουν τις πληγές
του σήμερα, του χθες, του αύριο.
Κι εσύ, προσπαθείς να ξεχωρίσεις μες στο πλήθος
- έστω δείχνοντας ευτυχής -
Δεν είσαι τέλειος. Ποτέ δεν ήσουν!
Για κάποιους, ωστόσο, φαντάζεις.
Ενδόμυχο μου μυστικό:
η επιθυμία να σε βλέπω να προσπαθείς
να γίνεις...
Μελαγχολία. Εξαϋλώθηκε. Η δική σου;
αντιδράς - γράφοντας ένα ποίημα.
Το γνωρίζεις' δεν είναι η λύση,
μολαταύτα ικανοποιεί τη λήθη.
Βλέπεις τους άλλους γύρω να γελούν,
ακατάπαυστα να μιλούν,
υποκριτικά να χαμογελούν.
Δεν είναι ειλικρινείς.Κρύβουν τον πόνο.
Απολαμβάνουν την Ημέρα(;)
"Άδραξε την Ημέρα"
Τούτο έχουν στο μυαλό - προσωρινά τουλάχιστον.
Αναζητούν διόδους να απαλύνουν τις πληγές
του σήμερα, του χθες, του αύριο.
Κι εσύ, προσπαθείς να ξεχωρίσεις μες στο πλήθος
- έστω δείχνοντας ευτυχής -
Δεν είσαι τέλειος. Ποτέ δεν ήσουν!
Για κάποιους, ωστόσο, φαντάζεις.
Ενδόμυχο μου μυστικό:
η επιθυμία να σε βλέπω να προσπαθείς
να γίνεις...
Μελαγχολία. Εξαϋλώθηκε. Η δική σου;
Παραλίγο να πιστεύσω ότι εσένα είχε κυριεύσει η μελαγχολία, και θα έσκιζα το συμβόλαιο One Day.
ReplyDeleteΕξαιρετικό κομμάτι και αυτό. Παρέα we seize the day, carpemus diem. :*
Αν δεν είχα και σένα, Στάθη μου, τι θα έκανα, πες μου :Ρ :)
ReplyDeleteΤο συμβόλαιο δε σκίζεται. Είναι μια μονωδία (βασικά διωδία στους αιωνόβιους φίλους). Μην ανησυχείς.
Semper :*
Το ότι το "εξαϋλώθηκε" το διάβασα "εξαπλώθηκε", πρέπει να με κάνει να ανησυχήσω, λες; ΧΡ
ReplyDelete'Κοπελίνι' ως είθισται να λες, ενστερνίστηκες μελαγχολία;
ReplyDeleteΌτι εξαπλώνεται, ναι, ισχύει. Και μένα προχθές που γύρισα ξημερώματα σπίτι και είδα κάτι με ψιλοέπιασε. Αλλά μετά κοιμήθηκα κι έφυγε. Ο χρόνος καλός δόκτωρ είναι. ;)