Friday, 14 June 2013

Αναδρομική λήξη

Επωμίζομαι ευθύνες.
Όφειλα να απομακρύνω κάθε κόκκο σκόνης.
Το αίσθημά σου έβρισκε ανάκλαση σε θολό καθρέφτη.


  Αφιερώσαμε χρόνο σε πάθος, στιγμές, πράξεις, Τελικά, αποδείχθηκαν λιγοστά μπρος στο άλλο συναίσθημα που φανερά μας ένωνε. Μας ενώνει. Θα, επίσης.
Θα αρνηθώ τη δήλωσή σου πως μονάχα εσύ έτρεχες ως κυν ερωτευμένος σε αυτή τη σχέση. Καθότι αφεντικό δεν είμαι. Ποιος είναι της καρδιάς αφέντης; Άφεση, εντούτοις, νοείται αμοιβαία υπό την έννοια της ανοχής - ελλείψει αμοιβαιότητας.Αυτής της πολυπόθητης αρχής η οποία μεν προσδιορίζει συνθήκες, θρησκείες και θεωρίες, παλεύει δε στον έρωτα να βρει ανταπόκριση. Αν υπάρχει, δύσκολο να διατηρηθεί δεν είναι. Τη γέννηση αυτής κανείς δεν την εγγυάται.
  Ιδίως όταν δεν πιστεύεις στη δύναμή της,
  όταν υποκριτικά αμφιβάλλεις για την ύπαρξη του έρωτα,
  όταν τυπικά διάγεις βίο εξορθολογισμένο,
  τότε... Τι;
Απλώς, ανακαλύπτεις τη χρονική εκείνη στιγμή που η εφηβεία διαρρηγνύει την καρδιά σου.
Στιγμή αναθεώρησης. Τυπικής και ουσιαστικής.

Τις ευθύνες, που επωμίστηκα, εκεί βασίζω. Ο σύνδεσμος είναι αιώνιος, διακρατικός. Δεν έχει σημασία σε ποια γλώσσα θα σου το πω, αλλά γνωρίζεις πως θα ισχύει ες αεί.

Άφεση και πάλι. Αυτή τη φορά εκλιπαρώ εσένα. Δεν πρόκεται περί άδοξου τέλους. Χαίρεις της εκτίμησής μου που σεβάστηκες την απόφασή μου.

Δε διακρίνω τέλος. Η διευθέτηση έπρεπε να γίνει νωρίτερα. Παράλειψη που βαραίνει εμένα. Για όσους συναντιούνται στη ζωή ισχύει η συνύφανση του τυχαία με το μοιραία. Ως το τέλος μαζί θα περπατάμε. Χέρι χέρι. Διαχρονική στάση σώματος κι ένδειξη μεγαλείου. Αείμνηστες και οι υπόλοιπες, οι παροδικές και υποδεέστερες εν γένει.

Με αναδρομή κάποιων μηνών σου καταθέτω συναισθήματα, τα οποία δυστυχώς δεν έφθασαν ούτε θα φθάσουν ποτέ τα δικά σου. Μπορεί στον έρωτα εσύ να έδωσες εννιά κι εγώ μονάχα ένα, η σχέση, ωστόσο, που δημιουργήσαμε, επάξια λαμβάνει άριστα.
Ακόμη κι αν αποφύγουμε τη βαθμοθηρία, μας κυνηγούν άλλα θηρία. Θύμα, όμως, ποτέ δεν ήσουν.


2 comments:

  1. Ρε ο γλυκουληηηηης. Επρεπε να του βαλεις κ προσωπικη αφιέρωση

    ReplyDelete
  2. Έλα βρε Άννααααααα (με φωνή του γνωστού :Ρ)
    Σε κανέναν δε βάζω. Δεν παίζει να το έχει διαβάσει. Θα του το στείλω κάποια στιγμή....

    ReplyDelete